Editors

Een kleine week later zag ik het concert van de Editors, niet in een klein sfeervol kroegje, maar in de niet bijster gezellige kolos de Heineken Music Hall. Ik kende de band niet erg goed, eigenlijk alleen van eerdere Pinkpop- en Lowlandsregistraties op tv waarbij de band (te) regelmatig voorbij kwam. Ik had niet erg hooggespannen verwachtingen vooraf, maar het optreden viel me honderd procent mee. Het begon wat sloompjes met de openingstrack van hun laatste, niet al te sterke laatste cd, maar al snel stapte de band over op hun kenmerkende bombastische rockgeluid met veel invloeden uit the eighties (Simple Minds, U2, Echo & The Bunnymen) dat het wat mij betreft prima deed op het podium, ook al vanwege de overtuigende zang van Tom Smith. Origineel? Nee. Over de top? Regelmatig. Opzwepende liveband met een bij tijd en wijlen behoorlijk sexy geluid? Jazeker.

Andalusië

Eindelijk was ik dan in Sevilla, Codoba, Granada en Ronda: prachtige, levendige steden die bol staan van de cultuur en de muziek. Samen met de culinaire geneugtes en, uiteraard, enkele spetterende flamenco-voorstellingen (in kleine kroegjes met voornamelijk locals en een verdwaalde toerist) resulteerde dit in een bijzonder aangenaam weekje. Ook de autoritten van de ene naar de andere heerlijkheid, door het bergachtige, kale landschap en langs de 'Pueblos blancos' waren een lust voor het oog. En voor het oor, o.a. vanwege deze soundtrack die ons onderweg begeleidde.

Vluchtelingen in Utrecht: een persoonlijk verhaal

Veel vluchtelingen in Utrecht zijn in afwachting van wat er verder gaat gebeuren. Dat geldt ook voor de 33-jarige Syriër Bashar Alkatrib die tijdelijk onderdak heeft in het COA in Oog in Al: "Ik wil het liefst morgen beginnen met zelfstandig leven."

Achtergrond
"Ik was al eerder tijdelijk in Nederland, voor studies en een workshop. Toen ik in Syrië werd opgeroepen voor het leger ben ik, in december 2014, gevlucht naar Nederland. Mijn familie -mijn ouders, drie broers en drie zussen- zijn in Damascus gebleven waar het relatief veilig is. Toch ben ik wel bezorgd omdat er soms bommen vallen in de buurt. Ook wordt het leven er harder: er is weinig voedsel en het is erg duur. Als ik terugkeer riskeer ik gevangenisstraf. Ik haat geweld: ik ben activist en geloof in de vredesbeweging. Geweld leidt nooit tot vrede, maar alleen tot meer oorlogen."

Het COA voert uit wat de politiek beslist

Op 10 november moeten de vijfhonderd vluchtelingen in de Jaarbeurs vertrekken, omdat de reguliere activiteiten dan weer starten. Het COA is met de gemeente nog in onderhandeling over een nieuwe (duurzame) locatie: "Onze mening doet er niet toe."

Nieuwe locatie
Er valt onder de vluchtelingen in de Jaarbeurs best wel eens een onvertogen woord: "De meeste klachten betreffen de privacy. Dat het niet ideaal is, beseffen wij ook. Maar als je uitlegt dat het een noodsituatie is, en dat we niet willen dat mensen op straat slapen, begrijpen ze het meestal wel." Aan het woord is Ali Honar, locatiemanager bij het COA in Oog in Al dat de opvang regelt van de vluchtelingen in Utrecht. De vijfhonderd die momenteel in de Jaarbeurs onderdak hebben, moeten op 10 november vertrekken. Dan worden de reguliere activiteiten weer gestart. Het is nog niet duidelijk waar ze dan terecht kunnen: de gemeente is met het COA nog in overleg over een nieuwe (en duurzame) locatie.