Samen op zoek naar een nieuw geluid 

Bewilder is de nieuwe Utrechtse formatie rondom Maurits Westerik, voormalig zanger van rockband GEM. Westerik, drummer Bram Hakkens en toetsenist Arjen de Bock vertellen over het ontstaan van de band die onlangs een Edison-nominatie kreeg: "De muziek weerspiegelt ons leven."

Aan een tafeltje in het Utrechtse café Springhaver, op een steenworp afstand van zijn woning, vertelt Westerik uitgebreid over de ontstaansgeschiedenis van de eerste cd 'Dear Island'. Drummer Bram Hakkens en toetsenist Arjen de Bock zullen iets later aanschuiven. Een kopje frisgroene thee helpt Westerik bij het totale ontwaken, zo aan het eind van de ochtend: "Ja, het is vrij laat geworden gisteren. Ik mocht plaatjes draaien op een afscheidsfeest in De Helling." Wat draaide hij zoal? "The Waterboys, The Beastie Boys, David Bowie, hiphop en nog wat spacy dingetjes."

'Place to be'
Met zijn eigen band Bewilder gaat het ook lang niet slecht. Kort voor dit gesprek speelde de formatie op Eurosonic/Noorderslag in Groningen, een festival dat beschouwd wordt als the place to be voor aanstormend pop- en rocktalent van eigen bodem: "Samen met Jett Rebel en Rondé deelden we het podium op de Grote Markt. Een flinke uitdaging, want behalve zo'n 1500 bezoekers waren er ook veel bookers aanwezig. Gelukkig was het publiek erg enthousiast en bovendien is de kans nu groot dat we ook op een aantal festivals mogen spelen."

De vrouwenstem 

8 maart is het Internationale Vrouwendag. Ter ere daarvan: zeven vrouwen die met hun machtige stemgeluid welzeker hun mannetje staan.  


1. Nathalie Merchant 

In de jaren tachtig maakte ze al fijne pop met 10,000 Maniacs, maar solo gaat Nathalie Merchant pas echt de diepte in. Het schitterende wiegelied 'Motherland' is afkomstig van het gelijknamige album, dat is opgedragen aan de slachtoffers van 9-11. Gezongen met een stem die troostend en ontroerend tegelijk is.

Documentaire over basisschool in Overvecht in teken van hoop

Cameraman Jos Bierings en regisseur Marieke Spee maakten een optimistische documentaire over jenaplanschool 'Cleophas' in Overvecht.

In hun werkruimte aan de Europalaan (voor Story2tell Mediaproducties) vertelt het tweetal over hun motivatie: "De school bestond in 2015 exact vijftig jaar. Bovendien kwamen we er al dagelijks omdat onze kinderen er op zitten. Gecombineerd met het multiculturele karakter van de school en de locatie waren dat voor ons prima redenen om deze documentaire te maken."

Rooskleurig
De documentaire 'Made in Overvecht' kent een tijdspanne van een jaar en geeft een tamelijk rooskleurig beeld van de veelkleurige school (zestien nationaliteiten). Een steen door een ruitje is eigenlijk het enige smetje. Bierings: "Veel verschillende culturen dicht bij elkaar, dat botst vaak, maar op de Cleophas gaat dat juist heel goed." Is de documentaire niet iets te optimistisch van toon geworden? Bierings: "Een reactie op onze film was: "Je ziet de problemen van de wijk niet." Maar die hebben we ook niet opgezocht. We hebben geregistreerd wat er gebeurde."

Steeds op zoek naar iets nieuws

Haar jazzy debuutalbum nam Karindra Perrier, zangeres en componist van Femme Vanille, op in New York. Eind januari verscheen de opvolger Another Time, die meer experimenteel van aard is: "Ik zie het nut er niet van in om twee keer dezelfde plaat te maken."

Bij binnenkomst in het café-restaurant bestelt ze eerst een uitgebreide Oosterse maaltijd: Perrier komt linea reacta van de universiteit waar ze overdag experimentele natuurkunde studeert. De resterende tijd is er voor de muziek. De combinatie studeren/musiceren bevalt haar prima: "Zowel muziek maken als mijn werk als wetenschapper beschouw ik als een zoektocht naar iets nieuws. Het verschil is dat ik bij natuurkunde zoek naar een meetbare waarheid die bij muziek niet bestaat." Het een inspireert het andere: "Door de wetenschap kan ik beter relativeren. En door de muziek krijg ik een frissere blik op mijn studie". Een minpuntje is er ook: "Ik zou wel meer tijd aan de muziek willen besteden."

Meisjesachtig
De half-Aziatische Perrier (Indonesische moeder, Nederlandse vader) begon haar muzikale loopbaan op de harp: "Maar ik ben beter in muziek schrijven. Het is sowieso moeilijk om tegelijk te zingen en muziek te maken." Veelal op de computer, en soms met behulp van piano en gitaar, componeert ze haar liedjes: "Ik kan net genoeg noten spelen om een liedje te schrijven, ha ha." Het is echter vooral de stem van Perrier (denk aan Kate Bush, Lana del Rey en Tori Amos) die de aandacht trekt: "Je moet er van houden. Sommige mensen vinden mijn stem mooi, anderen vinden het niks." Na haar eerste album nam ze twee jaar zangles: "Ik durf nu meer en heb meer controle over mijn stem. Op mijn eerste album klonk ik nog wat meisjesachtig en fragiel."

Een rondreis door een dictatuur

'Genadeloos gelukkig in Noord-Korea' luidt de titel van een ironisch getoonzet foto-/gedichtenboek van Dennis van Tiel. Het repressieve Noord-Korea lijkt in eerste instantie niet de meest voor hand liggende bestemming. 

Wat deed Van Tiel besluiten om het Aziatische land te bezoeken? "Ik ben altijd al gefascineerd geweest door '1984' van Georges Orwell. Een absurde maatschappij zoals in dat boek beschreven wilde ik ooit in het echt zien. Je gelooft nauwelijks dat zo'n land echt bestaat, totdat je er zelf bent."

Geregisseerd
Jaarlijks mogen maar tweeduizend westerlingen het land binnen, dus het is best bijzonder dat de fotograaf Van Tiel daar in slaagde: "Ik ben ook boekhouder van beroep, dus dat heb ik maar opgegeven bij de aanvraag van een visum." Samen met drie Nederlanders, twee Amerikanen, twee gidsen, een cameraman en een buschauffeur reisde Van Tiel elf dagen, deels per fiets, door Noord-Korea.